Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Μανώλης Μητσιάς - Τσάμικος (Χατζηδάκις - Γκάτσος)





Στα κακοτράχαλα τα βουνά
με το σουράβλι και το ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Δική τους είναι μια φλούδα γης
μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς
για να γλυτώσουν αυτή τη φλούδα
απ' το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ' το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν' ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός.



Πόσο επίκαιρο ακόμα και σήμερα που οι ξένες δυνάμεις θέλουν να εξοντώσουν 
την πατρίδα μας


4 σχόλια:

Πλώρη είπε...

Το αγαπημένο μου τραγούδι...

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Αγόρι μου!Κι εμένα ένα από τα αγαπημένα μου από όταν ήμουν παιδί!
Το τραγουδούσαμε και στη χορωδία του σχολείου.

ειρηνη είπε...

βαλαν το χερακι τους και οι εδω υπηρετες τους.

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Αχ Ειρήνη,δεν το συζητώ,η προδοσία αρχισε από όλους αυτούς που μας κυβερνούσαν όλα αυτά τα χρόνια.
Και όλο αυτό δυστυχώς συνεχίζεται.