Γενικά δεν μιλάω για πολιτικά θέματα, όμως τον τελευταίο καιρό ακούω πολλά. Ακούω από πολλούς ανθρώπους να λένε τι καλά να είχαμε τη χούντα. Αν και εγώ πιστεύω ότι τώρα έχουμε ένα άλλο είδος χούντας στην Ελλάδα και απογοητεύομαι όταν σκέφτομαι ότι αυτοί που επαναστάτησαν για να σωθούμε από τους δυνάστες έγιναν ακόμα χειρότεροι.
Ότι η γενιά της μεταπολίτευσης είναι η γενιά που κατάστρεψε την Ελλάδα! Μια γενιά που δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί την εξουσία που απόκτησε στα χέρια της.
Άρα το θέμα ήταν ποιος θα έχει την εξουσία και όχι η ελευθερία.
Όμως δεν επικεντρώνομαι σε αυτό, αλλά ότι θέλουμε την αλλαγή στην πατρίδα μας και στη ζωή μας με τον ίδιο τρόπο, με το φόβο απλά αλλάζουν τα πρόσωπα.
Δεν καταλαβαίνουμε ότι ο φόβος δεν θα μας πάει ποτέ μπροστά, εκτός πια αν είναι τόσο «χαραγμένη» στο DNA μας η υποδούλωση, ο φόβος ώστε μόνο να μπορούμε να λειτουργούμε ως σκλάβοι.
Τελικά τα τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς από τους Τούρκους ίσως να μην τα ξεπεράσαμε ποτέ!
Όσο ο άνθρωπος δεν αποτάσσει το φόβο, θα ελκύει ανάλογες καταστάσεις και εξουσιαστές!
Μόνο μια αλλαγή συνειδητότητας θα έφερνε και αλλαγή στο πολιτικό τοπίο.
Αλλαγή με την ίδια λανθασμένη επιλογή δεν γίνεται.
Είναι σαν να προσπαθείς να ανοίξεις την πόρτα με το λάθος κλειδί και ενώ βλέπεις ότι δεν ταιριάζει, εκεί επιμένεις!
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ μωρό στα χρόνια της χούντας και οι μνήμες προέρχονται από διηγήσεις των γονιών μου κι ότι έψαξα και έμαθα με τα χρόνια, ακόμα και μέσα από το πολιτικό τραγούδι. Ντοκιμαντέρ σχετικά με τους συνανθρώπους μας που σάπιζαν στις εξορίες και στα μπουντρούμια.
Μάνες που έχασαν τα παιδιά τους, σπίτια που έκλεισαν.
Κι όλα αυτά γιατί; Επειδή είχαμε καλή οικονομική κατάσταση;
Επειδή δεν είχαμε αύξηση του πληθωρισμού; Επειδή χάρισε τα δάνεια;
Μόνο η συνειδητότητα μπορεί να φέρει την αλλαγή, όσο κινούμαστε επιφανειακά, φως δεν πρόκειται να δούμε.
Κι αν δεν κινηθούμε κάθετα βαθιά μες στην ψυχή μας , να γίνουμε υπεύθυνοι και ώριμοι άνθρωποι , λευτεριά και λύτρωση δεν πρόκειται να δούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου