Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Εξαρτήσεων συνέχεια...



Δεν είμαι ο εαυτός μου αυτόν τον καιρό και το ξέρω.
Λειτουργώ με το μυαλό, διεκπεραιωτικά, το συναίσθημα έχει δευτερεύοντα ρόλο.
Υπάρχει κάπου κρυμμένο μαζί με την αληθινή Ειρήνη.
Τώρα υπάρχει ο φόβος, η ένταση,  η αντίσταση, η άρνηση για αλλαγή.
Πόσο εύκολα βλέπω τις εξαρτήσεις στους άλλους…
Έχω μια μεγάλη εξάρτηση εδώ και χρόνια…το φαγητό.
Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να απαλλαγώ από τα κιλά μου.
Υπήρχαν χρόνια που ήμουν αδύνατη και ένιωθα πολύ όμορφα, όμως μόλις συνέβαινε κάποιο σοβαρό γεγονός στη ζωή μου, έπαιρνα κιλά.
Ξέρω ότι δεν μου χρειάζονται πια τα κιλά, όμως εμμένω σε μια εικόνα που δεν έχει τίποτα από εμένα ουσιαστικά.
Κι αν ξαναγεννήθηκα στη ψυχή, το βάρος μου, μού στερεί πολλές από τις χαρές τις ζωής.
Κάποτε ήταν η «πανοπλία» για να προστατεύω τον εαυτό μου από τους κινδύνους που είχα φτιάξει στο μυαλό μου.
Ήταν ένας τρόπος να υπάρχω, φοβόμουν πολύ την αγάπη.
Φοβόμουν τους ανθρώπους, φοβόμουν τη ζωή.
Ήταν ο τρόπος να τιμωρώ τον εαυτό μου για κάθε λάθος που έκανα, να δίνω στον εαυτό μου φαγητό λόγω έλλειψης νοήματος για να ζω, λόγω σύγκρουσης  συναισθημάτων.
Τώρα όμως; Γιατί δεν μπορώ να θυμώσω για αυτή την εικόνα που έχω ώστε να την αλλάξω; Κάπου με βολεύει ακόμα…κάπου εξυπηρετεί το εγώ μου.
Άλλο ένα πρόβλημα που με απομακρύνει από το στόχο μου, είναι η έλλειψη πειθαρχίας. Δυσκολεύομαι να βάλω όρια στον εαυτό μου, για αυτό χαόνομαι και αυτοπεριορίζομαι.
Μάθετε στα παιδιά σας να έχουν όρια από μικρά, έτσι θα μεγαλώσουν και θα είναι ελεύθεροι άνθρωποι.
Αχ Θεέ μου, τι να πρωτοαλλάξω στον εαυτό μου;



11 σχόλια:

Thalassenia είπε...

Μην είσαι σίγουρη ότι πρέπει να αλλάξεις πολλά.
Αγάπησέ τον όπως είναι.
Δέξου τον με τα καλά και τα άσχημα.
Να ξέρεις ο άνθρωπος που ψάχνει μέσα του δεν μπορεί παρά να είναι καλός.
Και αν σε ενοχλούν συνήθειες και πρακτικές που ακολουθείς, μη τις κοιτάς όλες μαζί.
Ένα ένα είναι μικρότερο και πιο εύκολο να πολεμήσεις το κάθε τι.

Αυτή την τούρτα γιατί την στόλισες εκεί;;;;;
Έχουμε και μεις αδυναμίες και εξαρτήσεις τρελές.


Φιλιά θαλασσένια.

Ευρύνοος είπε...

Λένε οτι η συνήθεια είναι η δεύτερη φύση..

κι εγώ έχω θέμα με το φαγητό και κάποτε έφτασα εκεί που ήθελα σε κιλά..

τώρα πάλι, λίγο η ανεργία, λίγο η συνήθεια, λίγο η έλλειψη αυτοσυγκράτησης και νάτο πάλι το πρόβλημα..

υπομονή, όλα θα γίνουν..
απλώς χρειάζεται ισορροπία πάνω απο όλα..

καλησπέρα :)

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

εξάρτηση...όχι μωρε Ειρήνη μου..Απόλαυση είναι..Να τώρα να έχεις μια σοκολατίνα μπροστά σου δεν είναι τιμωρία να μην την απολάυσεις χωρις να σε τρων οι τύψεις εκ των υστέρων..:)
Aλλά πάρτο αλλιώς..έχεις δει άνθρωπο 'γεμάτο' και κακό;
Μεγάλη καρδιά θα έχει σίγουρα!!
http://www.youtube.com/watch?v=O4OAormvM8c

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Γεια σου Θαλασσένια μου,έβαλα την τούρτα για να μη βάλω... τη φωτογραφία μου!
Θέλω να αλλάξω αρκετά πράγματα,αλλά μάλλον βιάζομαι και αγωνιώ,καθε τι θέλει το χρόνο του.

@Γεια Ευρύνοε,τη συνηθεια θέλω να αλλάξω.Αλήθεια πόσα πράγματα κανουμε απλά από συνήθεια,επειδή είναι κάτι γνώριμο κι ας μην έχει κάποια ουσία πια.

@Γεια σου Πέλα μου,είναι εξάρτηση το ξέρω καλά πια,σίγουρα είναι και απόλαυση αλλά το πρόβλημά μου είναι η πειθαρχία και τα όρια που χρειάζεται να βάλω στον εαυτό μου και για λόγους υγείας αλλά και εμφάνισης.
Λες εμείς οι χοντρούληδες είμαστε κάπως πιο συναισθηματικοί;Ίσως

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ειρήνη μου ξεκίνα από Ένα!
Ένα σκαλί τη φορά, μισό σκαλί τη φορά, είναι σπουδαίο, γιατί σημαίνει ότι δεν υπάρχει πισογύρισμα αλλά η πορεία, η στάση, το βλέμμα είναι προς τα εμπρός. Τα λέω σε σένα να τ ακούω εγώ!
Και ν ακούμε τι μας λέει το πνιγμένο μας συναίσθημα, το στραγγαλισμένο από τους φόβους. Θέλει να βγει στο φώς. Δώσε του τη ζωή του!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Ρεγγίνα μου,ένα βήμα τη φορά.Τελικά δεν ξέρω αν όσα βλέπουμε,όσα συνειδητοποιούμε,θέλουμε πραγματικά και να τα αλλάξουμε.
Το πνιγμένο μου συναίσθημα αυτόν τον καιρό είναι ο θυμός,με μένα τα 'χω.

RedHat είπε...

Μόνο οταν αποδέχθηκα τον εαυτό μου, την εικόνα του στον καθρέφτη, μπόρεσα να τον αλλάξω. Μέχρι τώρα ολες μου οι προσπάθειες - και ήταν πολλές -ήταν χωρίς αποτέλεσμα και μου άφηναν μόνο μια γεύση απογοήτευσης και άρνησης.
Ξεκίνα σιγά σιγά, χωρίς να τιμωρείς τον εαυτό σου και μη φοβάσαι.
Να είσαι καλά Ειρήνη

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Γεια σου Red hat!Χαίρομαι πολύ που επικοινωνούμε,σε χάσαμε!
Σε ευχαριστώ!όλα είναι θέμα απόφασης και θέλησης.Να είσαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

γεια σου Ειρήνη.
νασαι καλα ,να προσπαθεις,ν αγωνιζεσαι,καλη συνέχεια.Φιλια απο μένα.

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ειρήνη μου σου στέλνω απόψε μια ζεστή σκέψη..
Όλα πάντα πηγαίνουν καλύτερα απ ότι νομίζουμε, ακόμη κι αν μοιάζει να γίνεται το αντίθετο.
Όλα κάτι θέλουν να μας διδάξουν αρκεί να θελήσουμε να πάρουμε το μήνυμα που μας δίνουν

Αν θέλεις μπες εδώ:
http://anemondixtia.blogspot.com/2010/10/blog-post_18.html
Έσκασε μύτη..ιστορία..

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Ναντιέζντα!Σε ευχαριστώ,
να είσαι και εσύ καλά.Φιλάια!

Καλημέρα!Θα μπω να το δω,ίσως να έχεις δίκιο σε αυτό που λες.