Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Έχασα τα πάντα από το pc μου από δικό μου λάθος!


Σήμερα ανακάλυψα  ότι έχασα τα πάντα από τα αρχεία που είχα εδώ και τρία χρόνια στον υπολογιστή μου. Πριν κάνω φορμάτ, νόμιζα ότι τα είχα σώσει .
 Σαν υπνωτισμένη  αντί να αποθηκεύω τα αρχεία, αποθήκευα την συντόμευση τους και σήμερα που τα μετέφερα από το φλασάκι δεν είχα κανένα αρχείο.
Πάει το ημερολόγιό μου που εδώ και τρία  χρόνια γράφω σχεδόν καθημερινά, πάει  η μουσική μου, αλλά κυρίως οι φωτογραφίες μου από την αγαπημένη μου Κέρκυρα, από την Κρήτη.
 Πάρα πολλές φωτογραφίες και μια κατάθεση ψυχής. Πόσα βράδια καθόμουν και έγραφα ώρες ατελείωτες, ήταν όλη μου η ζωή μέσα σε αυτό το ημερολόγιο.
Για τη μουσική μου δεν με πολυνοιάζει  γιατί  θα την κατεβάσω μέσω ίντερνετ την έχω και σε cd.
Οι φωτογραφίες μου από τις καλοκαιρινές διακοπές, με αγαπημένους φίλους, υπέροχα μέρη, ακόμα και από τα αγαπημένα μου ζωάκια που κάποια  δεν υπάρχουν πια.
Κάποιες μπορώ να βρω μέσω των φίλων μου που τις έχω στείλει και σε αυτούς.
Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ! Για μένα ήταν μια σημαντική απώλεια.
Μέσα σε όλη αυτά τα αρχεία ήταν ένα κομμάτι του εαυτού μου.
Έχασα τα πάντα από το παρελθόν μου σε υλικό επίπεδο.
Τελικά η απώλεια υπάρχει στη ζωή μας με κάθε τρόπο, στο παραμικρό  γεγονός.
Ξαναρχίζω από την αρχή λοιπόν…


16 σχόλια:

Thalassenia είπε...

Σε καταλαβαίνω πιο πολύ για τις φωτογραφίες.
Ίσως είναι ευκαιρία να κάνεις νέα αρχή, ακόμα και στο πώς βλέπεις τις απώλειες.
Μήπως είναι ώρα να αποθηκεύσω τις φωτό μου σε σκληρό δίσκο;)

Φιλιά θαλασσένια.
Σ΄ευχαριστώ ...για την παρουσία σου στα δύσκολα.

white είπε...

Καλημέρα :)
Μήπως τελικά, όσα (μας) συμβαίνουν είναι ήδη ένα βήμα μπροστά?
Μήπως πρέπει να δούμε πίσω από αυτό που φαίνεται?
Λυπάμαι που έχασες τόσο πολύτιμα για εσένα πράγματα, όμως πιστεύω πως ΕΙΝΑΙ μια ευκαιρία για μια νέα αρχή...
Έτσι κι αλλιώς όλος ο πλούτος είναι μέσα σου - αυτός δεν χάνεται με τίποτα!

Την αγάπη μου,
white

Φώτης είπε...

Καλημέρα, Ειρήνη μου!
Λυπάμαι για τις απώλειες, όμως ίσως δεν έχουν χαθεί όλα ακόμα!...

Ίσως υπάρχει τρόπος να τα τραβήξεις, αν είναι αποθηκευμένα σε αντίγραφο στον σκληρό δίσκο.
Θα σου πει κι η Μαρία που τα ξέρει καλύτερα.

(Όχι τίποτα άλλο, αλλά αν είσαι στενοχωρημένη και θυμωμένη, μπορεί να την πληρώσει ο φίλος μου ο Γιώργος!)

Φιλιά και συμφωνώ με τη White: ο πλούτος των αναμνήσεων δε χάνεται...

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ειρήνη μου, παρ όλα αυτά ΔΕΝ ΕΧΑΣΕΣ ΤΙΠΟΤΑ!
Υπάρχουν Όλα μέσα σου καταγεγραμμένα! Ανεξίτηλα!!
Υπάρχουν χαραγμένα στην ψυχή σου που τα γέννησε. Δεν χάνονται! Όπως οι μνήμες. Και οι φωτογραφίες ήταν Μνήμες του συγκεκριμένου.
Θα ξαναγράψεις πάνω τους.

Μη λυπάσαι τόσο..

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Γεια σου θαλασσένια μου, σε ευχαριστώ πολύ κι εγώ γιατί κι εσύ με
Βοήθησες στα δύσκολα και δεν το έχω ξεχάσει.
Σίγουρα έχει να κάνει με την απώλεια, το ψάχνω!
Φιλάκια!

@Σε ευχαριστώ White! Έστω και ασυνείδητα έκανα την επιλογή μου.
Ίσως κρύβονται πολλά μέσα από αυτό το γεγονός.
Αυτό που είπες για το ένα βήμα μπροστά με έβαλε σε σκέψη.
Να είσαι καλά! Φιλάκια!

@Φώτη μου! Πως τα κατάφερα έτσι! Όσο πιο τέλεια με θέλω τόσο περισσότερα λάθη κάνω!
Όσο για τον Γιώργο έχει τα δικά του προβλήματα!!!
Του χάλασε το play station και δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο!
Μίλησα με την Μαρία σου και μου εξήγησε τι μπορώ να κάνω.
Σας πεθύμησα και θα ήθελα πολύ να τα πούμε κι από κοντά! Φιλάκια!

Ρεγγίνα μου τα έχασα ΟΛΑ από τον υπολογιστή αλλά όχι από την καρδιά μου.
Όμως πολλές φορές καθόμουν και έβλεπα τις φωτογραφίες από την Κέρκυρα, δεν μου έμεινε καμία. Από το Πάσχα, τα καλοκαίρια ….
Θα ξαναρθώ όμως και θα βγάλω καινούριες.
Κι από τα ζωάκια μου, από τις γατούλες μου που κάποιες δεν υπάρχουν πια.
Έχω ένα θέμα με την απώλεια.
Σου στέλνω τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

η Γοργονα mare mare είπε...

Ειρηνάκι μου,

ξεκινάμε πάλι από την αρχή!!

όσο για τις φωτογραφίες να μια ευκαιρία να ξαναβρεθούμε και να τραβήξουμε πολλές και καλύτερες!!

Φιλάκια και μην το βάζεις κάτω....ακόμα κι εκεί υπάρχει νέα αρχή!!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Μαρία μου,χάρηκα πολύ που μιλήσαμε χτες στο τηλέφωνο.
Θα ήθελα πάρα πολύ να σύναντηθούμε και φυσικά γούσταρα μια ακόμα φορά να "χτυπήσουμε" μια Κρήτη το καλοκαίρι!
Φιλάκια!

Αιμιλία Ροδόσταμο είπε...

καλη αρχη λοιπον Ειρηνη,αντε γιατι με κατι τετοια βγαινουμε απο την αδρανεια!!αρχισε η κατηχηση πρωι πρωι...χαχαχααααα!

Ευαγγελία Α. Τροχούτσου είπε...

Δεν έχασες τίποτε Ειρήνη. Το ξέρεις εξάλλου ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο. Για σκέψου το λιγάκι. Αφησες πίσω πράγματα...καταστάσεις...στιγμές που πια δεν έχεις ανάγκη. Αυτά που χρειάζεσαι τα έχεις ήδη μέσα σου.
Να ξέρεις ότι σε σκέπτομαι και σε εκτιμώ ιδιαιτέρως.

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Αιμιλία,σιγά την κατήχηση!
Θα φροντίσω να κατέβω στην Αθήνα,να τα πούμε!

Καλημέρα Λία μου!Σιγά μην κάτσω να σκάσω!Στεναχωρήθηκα αλλά τα αποχαιρέτησα και τώρα...συνεχίζω!
Μόλις ξύπνησα και δεν μπορώ να περπατήσω από τον χορό που έριξα χτες το βράδυ στο πάρτυ του Ιππόκαμπου!
Κι εγώ σε σκέφτομαι και σε εκτιμώ και σε νοιάζομαι φίλη μου!
φιλάκια!

ΑΝΘΗ είπε...

Ειρήνη μου, καλημέρα!

Καταλαβαίνω πόσο στενοχωρήθηκες για την απώλεια, αλλά αυτά συμβαίνουν, καλή μου.
Το σημαντικό είναι ότι δεν έχασες τις αναμνήσεις σου από την καρδιά σου!
Φιλιά!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Ανθή μου,τελικά είναι να δούμε ότι όλα υπάρχουν μέσα μας και δεν χρειαζόμαστε να "έχουμε" για να είμαστε καλά.
Από την μια μπορεί να στεναχωρήθηκα αλλά από την άλλη νιώθω πιο ανάλαφρη.
Φιλάκια!

Pure Honesty είπε...

Γλυκιά μου Ειρηνούλα, μακάρι όλες οι απώλειες να είναι ο σκληρός σου δισκός! Μέσα σου βρίσκονται όλα, και όχι σαν απλές εικόνες αλλά με δυνατά συναισθήματα. Βουρ για νέα αναμνήσεις Ειρήνη μου! Για νέες εμπειρίες και για νέες συναισθηματικές φωτογραφίες μέσα στην καρδούλα σου!
Πολλά φιλιά

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου κοπέλα μου καλώς ήρθες!
Ήδη το έχω ξεχάσει, ήδη έχω αρχίσει να ψάχνω για καινούριες εμπειρίες και φωτογραφίες,τέλος πάντων-αρχή άλλων όπως λέει και η μπλόγκερ Πεταλούδα.
Φιλάκια!

Μινωΐτισσα είπε...

Μετά απ''ολα τα παραπάνω σχόλια,το δικό μου περιττεύει.....κάθε απώλεια φέρνει λύπη και χρειάζεται τον χρόνο της για να το ξεπεράσεις......όμως οι αναμνήσεις δεν είναι μόνο στην δική σου ψυχή είναι και στη δική μας ....τελικά τίποτα δεν πάει χαμένο........ο γιός μου,σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής του,είχε την ατυχία να του κλέψουνε κάποια αντικείμενα και ρούχα και μεταξύ αυτών και το κομπιούτερ που είχε όλες τις φωτογραφίες και τα video από τον Στρατό.....λυπήθηκε πολύ....όμως τελικά καταλήξαμε ότι καλλίτερα που του έτυχε αυτό το περιστατικό,παρά να του τύχαινε κάτι μη αντικαταστάσιμο,σ΄αυτήν τη δύσκολη περιόδο της ζωής του...μ΄αυτήν την απώλεια έκλεισε ένας κύκλος και ξεκίνησε ένας νέος.....τέλος πάντων...αρχή άλλων,επαναλαμβάνω κι εγώ και αυτή είναι σοφή κουβέντα.Σε φιλώ γλυκίά μου Ειρήνη....

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Μαρία μου πόσο καιρό έχουμε να τα πούμε!Να είσαι καλά για τα καλά σου λόγια και μόνο αυτές να είναι οι απώλειες στη ζωή μας,έτσι μικρές.
Φιλάκια!