Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Το βιβλίο της ζωής.


Νιώθω αυτόν τον καιρό παράξενα, σαν να βρίσκομαι  μπροστά σε μια μεγάλη βιβλιοθήκη, κρατώντας  στα χέρια μου ένα παλιό βιβλίο.
Ανοίγοντας και διαβάζοντας το, το περιεχόμενο του είναι γνώριμο, είναι το παρελθόν μου, τα γεγονότα της ζωής μου. Το κρατώ στα χέρια μου, για λίγο στην αγκαλιά μου, δεν υπάρχει πόνος, οι πληγές έχουν κλείσει.
Και βάζω το βιβλίο στη βιβλιοθήκη, εκεί που είναι η θέση του μαζί με το παρελθόν.



Ένα καινούριο βιβλίο περιμένει να γραφτεί, έχει λευκές σελίδες, περιμένει να γεμίσει με εμπειρίες όμορφες, στιγμές χαρούμενες, στιγμές αγάπης, ξεγνοιασιάς, ευτυχίας, γαλήνης. Αν δεν υπήρχε το πρώτο δεν θα υπήρχε τώρα αυτό, κι αν το πρώτο είχε πόνο, δυσκολίες, λάθη, απόγνωση, είναι όλα  αυτά που δημιούργησαν το δεύτερο.
Κι έτσι θα δημιουργήσουν το δεύτερο το τρίτο και πάει λέγοντας, μπροστά στη βιβλιοθήκη της ζωής μου.
Το βιβλίο της ζωής μας το έχουμε εμείς οι άνθρωποι στα χέρια μας, κι  η εξουσία στη ζωή μας είναι τόσο μεγάλη όσο μεγαλειώδης είναι η αγάπη του Θεού για εμάς τα παιδιά του, ώστε να μας αφήνει ελεύθερους να τη δημιουργούμε, με εμπιστοσύνη στα Χέρια Του, με πίστη στον εαυτό μας, με υπομονή , με αγάπη περνώντας μέσα από τα πιο σκοτεινά μας κομμάτια, για να βρούμε το φως,για να κάνουμε την υπέρβαση και η ζωή από κόλαση να γίνει παράδεισος.






9 σχόλια:

Pure Honesty είπε...

Γλυκιά μου Ειρήνη, ωραία που τα λες! Εύχομαι, με πίστη στο Θεό, αγάπη και ειρήνη στην καρδιά σου να γράψεις τόμους ολόκληρους και να ξεκινήσεις να ζεις τον παράδεισό σου πάνω στη γη!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Κέλλυ μου,σε ευχαριστώ πολύ!Ξέρεις φίλη μου είναι πολύ μεγάλο βάρος να ζεις με το παρελθόν.Με κάτι που ουσιαστικά έγινε κάποτε και το φέρνεις στο τώρα και δεν μπορείς να χαρείς τη ζωή.Αν όλο αυτό το απόδεχτείς και συγχωρήσεις τον εαυτό σου και τους άλλους,μπορείς να πας πιο πέρα,να συνεχίσεις τη ζωή σου αλλιώς ζεις με φαντάσματα που σε στοιχειώνουν και δεν σε αφήνουν να ζεις ουσιαστικά.

Σε σκέφτομαι συχνά και περιμένω να γυρίσεις!Φιλάκια!

delta είπε...

Ξαφνικά βαθαίνεις και αρχίζεις να νιώθεις ότι δεν έχεις πια όρια. Μπορεί μάλιστα να αρχίσεις να μην αναγνωρίζεις το παλιό βιβλίο. Έτσι κι αλλιώς γράφτηκε από έναν άλλον άνθρωπο…

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Δημήτρη,έτσι ακριβώς!
Αυτό νιώθω αυτόν τον καιρό...
Ένας άλλος άνθρωπος,χωρίς φόβο,χωρίς όρια και δε ξέρω πως να το διαχειριστώ,λες κι αν το αφήσω να βγει θα δω μονάχα το κενό,μια σιωπή.Πως με κατάλαβες φίλε μου!
Να είσαι καλά!

Thalassenia είπε...

Με τα πιο όμορφα χρώματα και γράμματα να γράψεις το καινούριο σου βιβλίο.
Και όλοι μας γιατί η καλυτέρευση του ανθρώπου δεν τελειώνει ποτέ.

Φιλιά θαλασσένια.

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Θαλασσένια μου,σε ευχαριστώ!Ποτέ δεν παύουμε να εξελισόμαστε,αν γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι θα αλλάξει και η κοινωνία μας και όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας.Φιλάκια!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημέρα Ειρήνη με τα Φτερά της Ψυχής!
τι φωτεινή ανάρτηση!
ποσο πολυ χαίρομαι με αυτά που καταθετεις εδω!
σχόλιο?
ουδεν!
τραγουδακι μόνο,
αφιερωση,
με πολυ πολυ αγάπη:
http://www.youtube.com/watch?v=Ui4ELQQUrJg

να είσαι πάντα γεματη χαρα και φως
φιλακια

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Πεταλούδα μου σε ευχαριστώ πολύ!
Το άκουσα το τραγουδάκι σου!
Να είσαι πάντα καλά κοπέλα μου και να περνάς όμορφα!φιλάκια!

Maria Nefeli D είπε...

Αγαπημένη μου έχω Γράψει ενα παρόμοιο άρθρο. Είναι πανέμορφο πως ψυχές συναντιόνται τόσο κοντά. Φυσικά εμένα συνεχίζει με πολύ περισσότερα πιο κάτω αλλά συγκινήθηκα πως μπορεί κατι ψυχές του Θεού ψυχές να συναντιόνται τόσο πολύ τόσο ίδια τόσο όμορφα. Γράφτηκε στο βιβλίο μου όπου θα εκδοθεί

Σε φιλω γλυκά
Με αγάπη
Μαρία-Νεφέλη