Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Γράμμα στον εαυτό μου...




Ξεκίνησα να γράψω ένα γράμμα για το φόβο μου, για το θυμό μου, την απογοήτευση μου για ένα γεγονός που συνέβη και εξελίχθηκε σε διάλογο, ο φόβος μου και ο εαυτός μου!
Όχι δεν είμαι σχιζοφρενής! Έχω... πιστοποίηση!
Άπλα προέκυψε αυτό και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας
...

Φόβος=Ναι είμαι ακόμα θυμωμένη μαζί σου γιατί θέλω να είμαι ένα μικρό παιδί και εσύ θες να με αλλάξεις!
Τα θέλω όλα ίδια για να νιώθω ασφάλεια. Δεν θέλω να αλλάξω!



Εαυτός= Σου φωνάζω ότι θέλω κάτι περισσότερο αληθινό, ουσιαστικό, ελεύθερο, χωρίς περιορισμούς και σκοπιμότητες.
Εξάλλου μπορώ να παραμείνω παιδί στο συναίσθημα, στην ξεγνοιασιά, στη χαρά, στην αθωότητα! Αλλά το να αναλάβω ευθύνες θα με οδηγήσει στη ζωή!
Μόνο τότε μπορώ να είμαι ο εαυτός μου, να αγαπώ αληθινά, να είμαι ευτυχισμένη, να ζω πραγματικά, μόνο μέσα στην ανασφάλεια που είναι η ζωή.


Φ=Ναι αλλά οι άνθρωποι της ζωής σου; Θα μείνεις μόνη…
Θα σε εγκαταλείψουν, δεν θα σε αγαπούν πια…θα είσαι μια ξένη, μια άλλη.

Ε=Αν με αγαπούν θα με ακολουθήσουν, θέλω να τους απελευθερώσω από τα χειριστικά παιχνίδια…
Τους αγαπώ τόσο που δεν θέλω να τους χρησιμοποιώ, αυτό δεν σημαίνει ότι τους ελέγχω, αλλά παίρνω το μερίδιο ευθύνης μου για τις σχέσεις μου.
Θα κάνω αυτό που χρειάζεται και οφείλω να κάνω, από εκεί και πέρα είναι ελεύθεροι αν θέλουν να ακολουθήσουν ή όχι…


Φ=Ωστόσο είμαι ακόμα θυμωμένη μαζί σου, με απογοήτευσες, είχα άλλη εικόνα στο μυαλό μου για σένα…

Ε=Γιατί; Νομίζεις ότι είμαι τέλεια; Είμαι άνθρωπος και κάνω λάθη, όμως μέσα από αυτά τα λάθη μου μαθαίνω τη ζωή…
Έφτιαξες μια εικόνα στο μυαλό σου και άρχισε να γκρεμίζεται σαν χάρτινος πύργος.


Φ=Πίστευα ότι θα ήθελες να ζήσεις πραγματικά.

Ε=Θέλω να ζήσω αλλά όχι όπως το φαντάζεσαι, θέλω να ζήσω με έναν άλλο τρόπο ελεύθερο χωρίς εξαρτήσεις…

Φ=Ποια είσαι; Προσπαθώ να καταλάβω!


Ε=Ίσως και να σου έχω δείξει ποια πραγματικά είμαι!


Φ=Δεν καταλαβαίνω;

Ε=Αν θες να καταλάβεις νιώσε με την καρδιά κι όχι με το μυαλό.
Είμαι ο αληθινός σου εαυτός, πως μπορεί να με έχεις ξεχάσει; Θυμάσαι κάποτε μου παραδόθηκες, αφέθηκες σε μένα, με εμπιστεύτηκες και τότε ένιωσες δυνατή, ευτυχισμένη, ελεύθερη, ανάλαφρη, ένα με το Θεό, τη φύση, τα πάντα…
Είμαι εδώ, θα είμαι πάντα εδώ και θα περιμένω να με ακολουθήσεις, πότε δεν σε εγκατέλειψα ,υπήρχα ακόμα κι όταν δεν με είχες ανακαλύψει…
Ήμουν εκεί και σε βοηθούσα όταν ακολουθούσες τη διαίσθησή σου!
Ήμουν ο φύλακας άγγελός σου! Και θα είμαι για πάντα!


Μπορεί να υπάρχουν κάποια συντακτικά λάθη αλλά είπαμε δεν είμαι τέλεια!








6 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Μέσα απο τον διάλογο, απαντάς μόνη σου και ελευθερώνεσαι..

μην νομίζεις οτι κάτι περίεργο συμβαίνει..
έχω δαπανήσει άπειρες ώρες-μέρες-χρόνια, εσωτερικού διαλόγου..

να ανησυχούσες αν ΔΕΝ συνέβαινε αυτό..

καλημέρα :)

Nath είπε...

Καλημέρα,

"Με τα φτερά της Ψυχής"...

Αυτή τη μορφή του διαλόγου την χρησιμοποιώ εδώ και αρκετό καιρό, και οι απάντήσεις που έχω πάρει όχι μόνο με έχουν βοηθήσει αλλά ήταν και μεγάλη έκπληξη κάποιες φορές.

Αν είσαι σχιζοφρενής... δεν είσαι "μόνη" και στο λέει κάποια χωρίς "πιστοποίηση". Δεν μου χρειάζεται...πια..!

Οπως και η ίδια αποδέχτηκες...
"Έρχεται μια μέρα όπου η μεγαλειότητά μας, ο εαυτός μας, είναι ανάγκη να περάσει στην αίθουσα του θρόνου με τους αυλικούς του, το νού και την καρδιά, για ν' αποφασίσει πάνω στον καταστατικό χάρτη της ζωής του...".
Τάσος Αθανασιάδης

....!.....!

#lockheart# είπε...

ξεσκονισα το τεφτερι μου..
και βρηκα αυτο...
http://labyrinthofsoul.blogspot.com/2009/07/memyself-and-i.html
αν και δε το συνεχισα,μου θυμισες πολυ εμενα σε αυτη σου την αναρτηση...

παντα θα ειμαι περικυκλωμενη,απο εσωτερικους διαλογους ευατου...

καλησπερα.

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Γεια σου Ευρύνοε,έτσι είναι φίλε μου,αλίμονο αν δεν συνέβαινε και το έχω ζήσει κι αυτό αρκετά χρόνια πριν...

@Καλημέρα Nath,ίσως τελικά το κλειδί για όλα είναι η αποδοχή και έρχεται ο γιος μου και μου λέει συνέχεια:Αποδέξου ότι δεν είσαι τέλεια!

@Γεια σου Lockheart,δεν πρόλαβα να δω την ανάρτηση σου,θα μπω όμως σύντομα,αυτοί οι διάλογοι μέσω της παρατήρησης είναι η λύση για όλα στη ζωή.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρες...

Εγώ έχω σχεδόν καθημερινούς τέτοιους διαλόγους... αλλά θαρρώ πως μας απελευθερώνουν από περίσια ένταση και οργή...

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Οδοιπόρε,όταν μπορείς να παρατηρήσεις το φόβο να περάσεις μέσα από αυτόν και να ξεκαθαρίσεις τι είναι παιχνίδι του μυαλού και τι αλήθεια,ελευθερώνεσαι.