Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Εγώ μιλάω για δύναμη





Όλα ξέρω γιατί γίνονται
και πως λειτουργούν,
το μυαλό με βοήθησε
να καταλαβαίνω,
οι ευαίσθητοι αμύνονται
στη ζωή και αργούν,
κι η λαχτάρα τους συνήθισε
να πατάει το φρένο.

Όλα ξέρω τι σημαίνουν
και τι εννοούν,
το μυαλό μου με συντόνισε
στο καινούργιο μήκος,
οι ευαίσθητοι παθαίνουν
και παρανοούν,
λες κι ο κόσμος το κανόνισε
να γλιτώνει ο λύκος.

Μα εγώ μιλάω για δύναμη,
της αγάπης ισοδύναμη,
και ζητάω προτεραιότητα,
φύση, θέση, κι ιδιότητα.

Μα εγώ μιλάω για δύναμη,
της ελπίδας ισοδύναμη,
και γυρνάω στην αθωότητα,
την παλιά μου την ταυτότητα.

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου ~
Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη ~


Υπέροχο τραγούδι, μόνο που θα άλλαζα την λέξη "ευαίσθητοι" και στη θέση της θα έβαζα την λέξη "φοβισμένοι"
Η ευαισθησία, το συναίσθημα είναι ο πλούτος μας, η ουσία μας και μας οδηγεί στη ζωή, στην αθωότητα, την παλιά μας την ταυτότητα...
Εσείς τι λέτε φίλοι μου;

7 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Η ευαισθησία μας είναι ο πλούτος μας..
μέχρι εδώ συμφωνώ 100%

εν μέσω λύκων όμως, πρέπει να έχουμε κείνα τα φίλτρα της καλής επιλογής ή (όπως εγώ) να ξέρουμε να γινόμαστε λύκοι ενίοτε ώστε να επιβιώνουμε και να μην τρωγώμαστε εύκολα..

καλησπέρα :)

Φώτης είπε...

Συμφωνώ με την ευαισθησία...
Όλοι γύρω προσπαθούν να μας πείσουν πως το "ευαίσθητος" και το "ευγενικός" (όπως και το "ονειροπόλος", το "αγαθός", το "τίμιος" και τόσα άλλα) είναι συνώνυμα του "ηλίθιος" (για να μην πω τίποτα πιο βαρύ...)

Δε θέλω να είμαι ούτε λύκος ούτε πρόβατο, ούτε θύτης ούτε θύμα...
Μονάχα να συνυπάρχω αρμονικά με τους γύρω μου, δίχως να κάνω κακό, αλλά και δίχως να δέχομαι αδιαμαρτύρητα την εκμετάλλευση και την αδικία...

Ανώνυμος είπε...

Ναι δίκαιο έχεις... το φοβισμένοι αντιπροσωπεύει καλύτερα το σκεπτικό του τραγουδιού...

Υπέροχο και ως απόδοση και ως νόημα

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Καλημέρα Ευρύνοε!Αχ θα διαφωνίσω μαζί σου χωρίς να κρίνω τον τρόπο σου και θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Φώτη.

@Ούτε θύτης ούτε θύμα.

@Καλημέρα Φώτη!Τέτοια ταύτηση απόψεων!

Καλημέρα Οδοιπόρε!Σε ευχαριστώ!Σε αυτό το τραγούδι βλέπω τον εαυτό μου,την πεποίθηση από την οικογένεια ότι το συναίσθημα είναι αδυναμία,ότι χρειάζεται να είσαι σκληρός για να επιβιώσεις σε μια ζωή που είναι ζούγκλα και ο καθένας θα προσπαθήσει να σε εξοντώσει.
Βλέπω πια τον φόβο που μπορεί να υπάρχει σε αυτό και σε πολλές άλλες πεποιθήσεις που μας γαλούχησε η οικογένεια αλλά και η κοινωνία.
Θεωρήσαμε ότι αξίες όπως το συναίσθημα,η καλοσύνη,η τιμιότητα,η φαντασία,είναι το λιγότερο που μπορώ να πω μειονεκτήματα,δεν μπορώ να εκφραστώ και ελεύθερα εδώ μέσα.
Γι αυτό εκτός από οικονομική κρίση έχουμε και ηθική κρίση.

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Τώρα που ξαναδιαβάζω τους στίχους,θα άλλαζα την λέξη "μυαλό" και θα έβαζα στη θέση της την λέξη "καρδιά"

#lockheart# είπε...

Υπεροχο..και στιχοι ολο νοημα.
..ευαισθησια ταυτοσημη λεξη με το φοβο,θα ελεγα..

καλήσπερα.

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα!καλώς ήρθες!Έτσι μας έμαθαν,να φοβόμαστε όσα νιώθουμε,μα ο φόβος δεν είναι ο πραγματικός μας εαυτός,είναι παιχνίδι του μυαλού,του εγώ, που μας στερεί την αλήθεια,τη ζωή,την αγάπη.