Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Εσμεράλδα



" Λέει, λοιπόν, ο Νίκος Καββαδίας “κατάκτησε το αδύνατο”. Η ζωή μας, ξέρετε, δικαιώνεται εάν κάθε φορά ξεπερνάμε τα προδιαγεγραμμένα μας όρια.Κατακτάμε το αδύνατο εάν σπάσουμε το τσόφλι τού αβγού. Κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσει ο καθένας ότι αυτά που έμαθε, αυτά που θέλει να κάνει έχουν έναν κύκλο πέρα από τον οποίο δεν μπορεί να πάει.Εάν αυτό το αποδεχτούμε ως τρόπο ζωής,, στο τέλος θα καμπουριάσουμε...
Αν όμως αυτά τα όρια μπορούμε να τα σπρώξουμε, να τα ξεπεράσουμε, να τα σπάσουμε, τότε μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας όνειρο. Αυτό ακριβώς είναι η ποίηση του Καββαδία."
Θάνος Μικρούτσικος

8 σχόλια:

delta είπε...

Κατάκτησε το αδύνατο.

Ξέφυγε από τα δεσμά της κοινωνίας, ταξίδεψε μακριά και γλύτωσε από τη μίζερη πραγματικότητα που άλλη δημιούργησαν για σένα.

«χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία»

Κατάκτησε το αδύνατο …


Κι εγώ που ξέχασα ποιος είμαι που πηγαίνω,
λαθρεπιβάτης σ’ ένα πλοίο παροπλισμένο.
Απόψε σ’ άκουσα να λες απ’ τα ηχεία,
για να χαράξεις μες στο πουθενά πορεία,
χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία

Νίκος Καββαδίας


Υπέροχη ανάρτηση Ειρήνη μου

Καλό σου βράδυ

Thalassenia είπε...

Τι έμπνευση!!!
Μπράβο Ειρήνη για την μουσική επιλογή και τα λόγια που την συνοδεύουν.
Αυτό χρειαζόμαστε πάντα και τώρα πολύ περισσότερο.
Να μην καμπουριάζουμε ποτέ.

Φιλιά θαλασσένια.

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Γεια σου Δημήτρη!Σε ευχαριστώ πολύ!
Δεν κρύβω ότι είναι στιγμές που φοβάμαι,αν τελικά μπορώ "να κατακτήσω το αδύνατο".Το αλλάζω με τον καιρό, οστόσο είμαι ακόμα περιορισμένη.

@Γεια σου θαλασσένια μου!Σε ευχαριστώ πολύ,να είσαι καλά!
Ο Καββαδίας είναι υπέροχος,μεγάλωσα με αυτά τα τραγούδια και τώρα τα ανακαλύπτω ξανά,από άλλη οπτική γωνία.

ΑΝΘΗ είπε...

Καλημέρα, Ειρήνη μου!

Τα λόγια του Καββαδία με την εμπνευσμένη μουσική του Θάνου Μικρούτσικου δίνουν πνοή στη σημερινή κοινωνία μας, όχι μόνο γιατί είναι βιωματικό το ύφος τους, αλλά για την απλή και προσιτή γραφή τους.
Αν προσέξουμε μάλιστα και την τελευταία στροφή:
Τρεις μέρες σπάγαν τα καρφιά και τρεις που σε καρφώναν
και συ με τις παλάμες σου πεισματικά κλειστές
στερνή φορά κι ανώφελα ξορκίζεις τον τυφώνα
που μας τραβάει για τη στεριά με τους ναυαγιστές ...,
θα καταλάβουμε πως στο χέρι μας είναι να ξορκίσουμε τα σύννεφα-δυσκολίες που απειλούν με μόνιμη βροχή-ή και τυφώνα τη ζωή μας!
Πολύ ωραία ανάρτηση, συγχαρητήρια!

Pure Honesty είπε...

Γεια σου Ειρήνη μου! Εκπληκτικός ο Καββαδίας, πάντα μια ανατριχίλα στο κορμί!
Πολλά φιλιά...

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Γεια σου Ανθή μου,σε ευχαριστώ πολύ!Αυτό το ποίημα με αγγίζει ιδιαίτερα.

@Γεια σου Κέλλυ μου,χαθήκαμε,πότε θα τα πούμε;

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ:)))ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ!!!!!!!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Γεια σου Σκρουτζάκο,σε ευχαριστώ!Να είσαι καλά!