Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Πήραμε τη ζωή μας λάθος…



Παρακολουθώντας τα θλιβερά γεγονότα για την κατάντια της πατρίδας μας, τον άδικο χαμό αυτών των τεσσάρων ψυχών, αναλογίζομαι την ευθύνη του καθενός μας.
Αυτό που με συγκλόνισε ήταν ότι ενώ ήταν πολύς κόσμος παρών σε ότι συνέβη έξω από την τράπεζα, κανείς δεν έκανε κάποια κίνηση να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους να σωθούν, ούτε και να αποτρέψει τους δολοφόνους.
Μάλιστα σε κάποιο ρεπορτάζ στην τηλεόραση, αυτόπτης μάρτυρας δήλωσε ότι υπήρχαν άνθρωποι που φώναζαν:
«Αφήστε τους να καούν! Υπάλληλοι τράπεζας είναι.»
Γίναμε τόσο απάνθρωποι πια, ένας λαός με ψυχή, με συναίσθημα, με αξίες, με δύναμη!
Πως χάθηκαν όλα; Πως φτάσαμε ως εδώ;
Έχουμε όλοι ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για όσα συμβαίνουν.
Ψηφίζαμε ανάξιους πολιτικούς να μας κυβερνούν, όχι για το καλό της πατρίδας, του λαού, αλλά για το δικό μας βόλεμα.
Μια αδιαφορία, μια απάθεια, μπροστά σε όσα γεγονότα διαδραματίζονται τα τελευταία χρόνια.
Πουληθήκαμε στο χρήμα, το κάναμε θεό, κι από ένα μέσο να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας, το κάναμε αυτοσκοπό, μπήκαμε σε ένα κυνήγι να βρούμε την ευτυχία, τη χαρά μέσα από την απόκτηση υλικών αγαθών.
Σε ένα ασύδοτο καταναλωτισμό χωρίς ουσία και σε έναν ανταγωνισμό ποιος θα αποκτήσει τα περισσότερα.
Δάνειο για σπίτι, δάνειο για αυτοκίνητο, δάνειο για διακοπές…
Να αλλάξουμε επίπλωση στο σπίτι, να έχουμε το καλύτερο κινητό τελευταίας τεχνολογίας, το πιο ακριβό τζιπ, το ρούχο το επώνυμο, κι ότι άλλο μας πλασάρουν μέσα από αυτό το άχρηστο αντικείμενο που έχουμε στο σπίτι μας, την τηλεόραση!
Γίναμε σκλάβοι των επιθυμιών μας, μιας επιφάνειας άνευ ουσίας.
Μια ζωής χωρίς ουσία που ότι κι αν αποκτούσες μετά ένιωθες ένα κενό…
Και δεν ζούσαμε πραγματικά, ούτε απλουστεύσαμε τη ζωή μας, την κάναμε πιο δύσκολη, πιο πολύπλοκη.
Χάσαμε το μπούσουλα! Το « έχω» αντικατέστησε το «είμαι»
Που είναι η αγάπη, η συμπόνια, η χαρά, το συναίσθημα, η ηθική, οι αξίες, η προσφορά και ο σεβασμός στον συνάνθρωπο;
Οι περισσότεροι άνθρωποι ξέχασαν ότι αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της ύπαρξης τους. Τα μάτια και τα αυτιά της ψυχής κλειστά. Που είναι η συνειδητότητα, η πνευματικότητα;
Πώς να είναι ο άνθρωπος ισορροπημένος κι ευτυχισμένος καλύπτοντας μόνο την υλική του πλευρά;
Μόνο το μυαλό να λειτουργούμε σαν ρομπότ; Που είναι η καρδιά; Καμία επαφή με τη ψυχή μας, περιχαρακωμένοι μέσα σε ένα καβούκι, σε μια πανοπλία, πάντα με το φόβο μη πληγωθούμε, μην πονέσουμε, με ένα θυμό, με έναν εγωισμό.
Φτιάξαμε αυτόν τον κόσμο και δεν σκεφτήκαμε τα παιδιά μας.
Αλλά αν δεν αγαπάς και δεν σέβεσαι τον εαυτό σου πως θα αγαπήσεις το παιδί σου.
Όμως τίποτα δεν γίνεται τυχαία, εμείς δημιουργούμε τη ζωή μας, εμείς μπορούμε να την ανατρέψουμε.
Μήπως μέσα από όλο αυτό το σκοτάδι που περνάμε, στραφούμε προς τον εαυτό μας, αναλάβουμε τις ευθύνες μας, πάρουμε ένα μεγάλο μάθημα και κάνουμε έναν επαναπροσδιορισμό της ζωής μας σε νέα βάση.
Και δούμε τελικά ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς το χρήμα και τις πλασματικές ανάγκες που έχουμε δημιουργήσει.
Μπορείς να έχεις τα πάντα από υλικά αγαθά και να είσαι δυστυχισμένος και να μην έχεις μια δραχμή και να περπατάς και να πετάς από ευτυχία! Πιστέψτε με γίνεται!
Είχαμε λανθασμένη αντίληψη για τη ζωή, την αρνηθήκαμε…
Θέλω και πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα!
Μπορεί ποτέ το σκοτάδι να νικήσει το φως;


12 σχόλια:

Φώτης είπε...

Καλημέρα, Ειρηνούλα!

Έρχομαι να ενώσω τη φωνή μου μαζί σου!
Όχι, το σκοτάδι δε θα νικήσει το φως, γιατί το σκοτάδι είναι εκεί έξω, ενώ το φως είναι μέσα μας!

Τα είπαμε και στο τηλέφωνο, είναι πολύ ζόρικα τα πράγματα και φοβάμαι μήπως αγριέψει κι άλλο η κατάσταση, όμως δε θα μας νικήσουν!
Ίσως είναι και μια ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες, τις προτεραιότητες και τις επιλογές μας και να μάθουμε να ζούμε πιο απλά και ουσιαστικά!

Magia da Inês είπε...

♥ Olá, amiga!
Passei para uma visitinha.
Para você... com muito carinho ♥

"Quem tem o abraço mais apertado...
mais carinhoso...♥
e um amor tão grande... tão grande...♥
que apaga qualquer desamor?"♥♥

Feliz Dia das Mães!!!

♥Ótimo domingo!
Itabira♥♥
Brasil

Ευρύνοος είπε...

Ότι είναι να γίνει θα γίνει..

μπορεί το σκότος να νικάει κάποιες εποχές και χρόνους, μα και πάλι το φώς θα νικήσει..

έτσι γίνεται άλλωστε και κάθε μέρα..
μέρα-νύχτα..
χειμώνας-καλοκαίρι..

έτσι είναι οι εποχές του ανθρώπου..

ας ελπίσουμε να μην κρατήσει πολύ το σκότος μονάχα..

καλησπέρα φίλη μου :)

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Γεια σου Φώτη!Πολύ χάρηκα που μιλήσαμε στο τηλέφωνο!Θα τα καταφέρουμε!Θετική ενέργεια θέλει!

@Γεια σου φίλη μου από την Βραζιλία!αν και δεν καταλαβαίνω το μήνυμα σου να είσαι πάντα καλά!
Απίστευτο το ίντερνετ!

@Γεια σου Τάσο,θα τα καταφέρουμε φίλε μου,θα αντέξουμε και θα το ξεπεράσουμε!να είμαστε καλά και όλα γίνονται!

Πλώρη είπε...

Θα συμφωνήσουμε απόλυτα Ρενάκι μου! Ας επανεκτιμήσουμε και ας δούμε με άλλη ματιά την παράδοση μας που ξεχάσαμε...Αλληλεγγύη, κοινοτισμός αξίες της ορθόδοξης παραδοσής μας που θα θυμηθούμε πάλι...

ΑΝΘΗ είπε...

Καλή μου Ειρήνη, θα μου επιτρέψεις να σου μεταφράσω τα λόγια της Βραζιλιάνας φίλης σου, από το μεταφραστή:
"Γεια σου, φίλη μου!
Μπήκα (εδώ) για μια μικρή επίσκεψη.
Για σένα, με αγάπη!
"Ποια έχει την αυστηρότερη αγκαλιά ...αγαπώντας....
και μια αγάπη τόσο μεγάλη ...τόσο μεγάλη ...,σβήνοντας κάθε δυσαρέσκεια;"

Ευτυχισμένη Ημέρα της Μητέρας!
Ευλογημένη Κυριακή!

Σχετικά με το θέμα της ανάρτησής σου... καταλαβαίνω πόσο προβληματισμένη είσαι, όπως άλλωστε όλοι μας. Όταν μάθουμε να αγαπάμε τη ζωή μέσα από τα μάτια των άλλων, ο κόσμος θα γίνει φωτεινός!
Ας έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό! Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Γεια σου Γιώργο μου,ειδικά για την παράδοση ξέρεις ότι έχω...αλλεργία!Όσο για την θρησκεία είναι πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας.
Δεν θέλω να το βάλω σε καλούπια.
Ας κοιτάξει ο καθένας μας βαθειά μέσα στην ψυχή του.
Πάντως η κατάσταση δεν θέλει φόβο αλλά αισιοδοξία και δύναμη.

@Καλημέρα Ανθή μου,σε ευχαριστώ για την μετάφραση,δεν ξέρω πως γίνεται.Να είσαι καλά!Καλή εβδομάδα!

ΑΝΘΗ είπε...

Ειρήνη μου, δεν έκανα κάτι σπουδαίο! Η μετάφραση γίνεται από το Google translate. Πληκτρολόγησε τη φράση στο Google και θα δεις. Αν έχεις πρόβλημα, θα σε βοηθήσω...!
Φιλιά, καλό απόγευμα!

PISTOS788 είπε...

ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΦΩΣ;


Το Φως Ορκίστηκε να μην Παραδοθεί

Η μεγαλύτερη πρόκληση αυτών των ημερών είναι να αντισταθούμε στο φόβο, στην απαισιοδοξία και την ταύτιση με τον υλικό κόσμο. Από κάθε πλευρά θα ερεθίζεται η προσοχή μας να στραφει στην «έλλειψη», την ένδεια , την απώλεια, τη φτώχεια. Όμως, όπως γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με την εσωτερική διάσταση της ύπαρξής μας, καθένας που στρέφει το νου του στην ανησυχία ενισχύει τη μεγάλη συλλογική σκεπτομορφή της ανασφάλειας , της αποθάρρυνσης και του φόβου για το αύριο. Αυτό σημαίνει ότι στο επίπεδο του συλλογικού υποσυνειδήτου, όπου είμαστε όλοι συνδεδεμένοι, θα αυξάνεται το άγχος και η δυσαρέσκεια. Όμως μπορούμε να παρέμβουμε. Ας θυμηθούμε πως ό,τι κι αν συμβαίνει στα οικονομικά της χώρας ή τα δικά μας, την αθάνατη ψυχή μας δεν μπορεί κανείς να μας την πάρει. Επιπλέον αντί να αφήνουμε το νου μας να πανικοβάλλεται παρακολουθώντας με τις ώρες τις κραυγές των ειδήσεων και συμμετέχοντας σε συζητήσεις που αυξάνουν το φόβο και την απαισιοδοξία ας στρέψουμε επιλεκτικά την προσοχή μας στα θετικά της ζωής μας. Σε εκείνους που μας συνδέουν σχέσεις αγάπης, στην άνοιξη που σκάει εδώ κι εκεί ,στην ικανότητά μας να νιώθουμε χαρά, στο εσωτερικό μας κέντρο γαλήνης και ισορροπίας, στη σχέση μας με την Πηγή των πάντων. Είμαστε πολύ περισσότερα από ένα υλικό σώμα κι αυτό δεν το αλλάζει τίποτα. Το εγώ θα προσπαθεί να μάς πείσει πως έχουμε ένα σωρό λόγους για να είμαστε απαισιόδοξοι, απογοητευμένοι, προδομένοι , οργισμένοι και ανήσυχοι. Όμως έχουμε πολύ περισσότερους λόγους για να νιώθουμε ευλογημένοι αν θυμηθούμε όλα αυτά που αληθινά έχουν αξία στη ζωή μας. Ας μην αφήσουμε την οθόνη του νου μας να γεμίσει με το σκοτάδι που με κάθε τρόπο μάς πολιορκεί επειδή - όπως έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης- Το Φως ορκίστηκε να μην παραδοθεί.

Ας Αντισταθούμε

Κάθε φορά που αρνιέται η σκέψη μας να στραφεί προς το σκοτάδι έχουμε κάνει ένα δώρο στον εαυτό μας και ταυτόχρονα σε όλη την ανθρωπότητα ενισχύοντας το «σήμα του φωτός». Ό,τι κι αν συμβεί λοιπόν στην τσέπη, στη σύνταξή μας, στο πορτοφόλι ή στην καθημερινότητα αυτού του κόσμου ας αντισταθούμε στο να προσφέρουμε και το νου μας στη χει! ραγώγηση του φόβου. Κάθε φορά που θα έρχεται με τις προκλήσεις του να δοκιμάσει τις αντιστάσεις και τις αντοχές μας ας θυμηθούμε ΠΟΙΟΙ αληθινά Είμαστε κι ας συνειδητοποιήσουμε πως έχουμε δει κι άλλες φορές τα δέντρα να χάνουν τα φύλλα τους και ύστερα να φουντώνουν και πάλι. Ο σοφός, αυτός που ξέρει ,ατενίζει γαλήνια την εναλλαγή των εποχών γνωρίζοντας πως «κι αυτό θα περάσει». Ή όπως έγραψε ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος,

«Να μαλώσεις τον άνεμο.
Να μαλώσεις τη νύχτα.
Εγώ ,να τους πεις,
Δεν είμαι ένα τυχαίο περιστατικό ,
να τους παραδοθώ»

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Πιστέ,συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΡΓΩ ΛΙΓΑΚΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΟΛΟΥΣ.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΑΣ:))))))

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Σκρουτζάκο!Δεν πειράζει κι αν αργείς,να είσαι καλά,καλή εβδομάδα και σε σένα!