Αναρωτιέμαι….
Σε τι μπορεί να χρησιμεύει μια ασθένεια;
Σε τι μπορεί να χρησιμεύει μια ασθένεια;
Είναι ο τρόπος να πάρεις συναίσθημα, είναι ένας τραγικός τρόπος να ζητιανεύεις για λίγη αγάπη, ο τρόπος να χρησιμοποιείς τους δικούς σου ανθρώπους για να σε νοιάζονται.
Χρειάζεται να είσαι ελεύθερος, γεμάτος αγάπη για τον εαυτό σου, για να μπορείς να δώσεις αγάπη. Αυτό το διδάσκεσαι από την οικογένειά σου. Αλλιώς χρησιμοποιείς τον οίκτο. Ξεπουλάς τον ίδιο σου τον εαυτό.
Βολεύει να ζεις μέσα στην αδυναμία, στην ανημποριά, για να μην αναλάβεις την ευθύνη της ζωής σου, των πράξεων σου, να μη παραδεχτείς τα λάθη σου.
Βολεύει να είσαι θύμα, γιατί πάντα θα φταίνε οι άλλοι κι όχι εσύ, πάντα θα χρησιμοποιείς τις ενοχές για να κρατήσεις τους ανθρώπους κοντά σου, από ανάγκη για να σε στηρίζουν καταπατώντας τη δική τους ελευθερία.
Πάντα ο φόβος και η ανασφάλεια.
Μπορεί να αλλάξει όλο αυτό; Μπορεί να αλλάξει μέσα από την αυτογνωσία, μέσα από πολύ δουλειά με τον εαυτό μας και μέσα από αφάνταστο πόνο. Μέσα από την ειλικρινή συγχώρεση του εαυτού μας και των άλλων. Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται η συγχώρεση είναι ελευθερία, είναι λύτρωση.
Είναι η μετάνοια, η αλλαγή νοοτροπίας, μια επώδυνη επίγνωση, να γκρεμίσεις τον εγωισμό σου, εκεί που ανακαλύπτεις το Θεό, τον εαυτό σου, την αγάπη, την συμπόνια, την αλήθεια, να γκρεμίσεις ρόλους που ήταν ο τρόπος να υπάρχεις για χρόνια και δεν χρειάζονται πια γιατί είσαι ο εαυτός σου. Δεν χρειάζεσαι μάσκες. Μόνο τότε θα έρθει η ίαση, σωματικά και ψυχικά, μόνο τότε μεταμορφώνεσαι.
Αν δεν θες να αλλάξεις πραγματικά, ούτε ο θεός ο ίδιος δεν μπορεί να το αλλάξει. Μας άφησε τόσο ελεύθερους ο θεός ακόμα κι αν επιλέγουμε να παραμένουμε σκλάβοι στα δεσμά μας…
Χρειάζεται να είσαι ελεύθερος, γεμάτος αγάπη για τον εαυτό σου, για να μπορείς να δώσεις αγάπη. Αυτό το διδάσκεσαι από την οικογένειά σου. Αλλιώς χρησιμοποιείς τον οίκτο. Ξεπουλάς τον ίδιο σου τον εαυτό.
Βολεύει να ζεις μέσα στην αδυναμία, στην ανημποριά, για να μην αναλάβεις την ευθύνη της ζωής σου, των πράξεων σου, να μη παραδεχτείς τα λάθη σου.
Βολεύει να είσαι θύμα, γιατί πάντα θα φταίνε οι άλλοι κι όχι εσύ, πάντα θα χρησιμοποιείς τις ενοχές για να κρατήσεις τους ανθρώπους κοντά σου, από ανάγκη για να σε στηρίζουν καταπατώντας τη δική τους ελευθερία.
Πάντα ο φόβος και η ανασφάλεια.
Μπορεί να αλλάξει όλο αυτό; Μπορεί να αλλάξει μέσα από την αυτογνωσία, μέσα από πολύ δουλειά με τον εαυτό μας και μέσα από αφάνταστο πόνο. Μέσα από την ειλικρινή συγχώρεση του εαυτού μας και των άλλων. Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται η συγχώρεση είναι ελευθερία, είναι λύτρωση.
Είναι η μετάνοια, η αλλαγή νοοτροπίας, μια επώδυνη επίγνωση, να γκρεμίσεις τον εγωισμό σου, εκεί που ανακαλύπτεις το Θεό, τον εαυτό σου, την αγάπη, την συμπόνια, την αλήθεια, να γκρεμίσεις ρόλους που ήταν ο τρόπος να υπάρχεις για χρόνια και δεν χρειάζονται πια γιατί είσαι ο εαυτός σου. Δεν χρειάζεσαι μάσκες. Μόνο τότε θα έρθει η ίαση, σωματικά και ψυχικά, μόνο τότε μεταμορφώνεσαι.
Αν δεν θες να αλλάξεις πραγματικά, ούτε ο θεός ο ίδιος δεν μπορεί να το αλλάξει. Μας άφησε τόσο ελεύθερους ο θεός ακόμα κι αν επιλέγουμε να παραμένουμε σκλάβοι στα δεσμά μας…
16 σχόλια:
Η ασθένεια μπορεί να μας χρησιμεύσει όπως η μεγάλη πέτρα, που θα ρίξουμε μέσα στο ποτάμι, και πατώντας πάνω της, ξεπερνώντας την, θα βρεθούμε στην αντίπερα όχθη.
Γεια σου Δημήτρη,έτσι είναι.Χρειάζεται να περάσεις από το σκοτάδι για να βγεις στο φως.
Σημαντικό να μαθαίνουμε από τα βιώματά μας και να προχωράμε πιο ανάλαφροι προς την κατάκτηση της ελευθερίας μας...
Φιλιά!
Όταν όμως περάσεις το σκοτάδι και βγείς στο φως, έχεις κανει ένα τόσο τεράστιο άλμα και έχεις αποκτήσει μια τέτοια δύναμη και γνώση που δε θα την άλλαζες μ' ολο το χρυσάφι του κόσμου!
Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι η πραγματική γνώσει απορρέει απο την εφαρμογή της θεωρίας σε πράξη.
Πάντως θέλει πολύ μεγάλη ψυχική δύναμη για να μη χρησιμοποιήσεις το ρόλο του θύματος όταν όλα συνάδουν σ' αυτό...
@Γεια σου κοπέλα μου,προχωράμε, αλλάζουμε και πετάμε όσα μας βαραίνουν,κάποιες φορές σκοντάφτουμε αλλά συνεχίζουμε...
@γεια σου Ευθαλία,ναι θέλει πολύ δύναμη,όταν έχεις μάθει να λειτουργείς έτσι για πολλά χρόνια.
Όμως αν το συνειδητοποιήσεις το αλλάζεις και όταν ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι και αγαπάς τον εαυτό σου δεν χρειάζονται αυτά τα τεχνάσματα.
Το να είσαι ευθυνόφοβος είναι ανθρώπινο . Το να είσαι ταπεινός είναι σημάδι του Θεού! Άλλωστε, η μετάνοια είναι ένα μεγάλο κι επίπονο ταξίδι ζωής.
Καλή σου μέρα, Ειρήνη!
Ειρηνη τα λογια σου ειναι πολυ προσεκτικα διαλεγμενα και αγγιζεις την ουσια.Λειτουργεις σαν να κανεις την ανατομια της ανθρωπινης ψυχης.Εγω συγχωρω και αποδεχομαι τις ανθρωπινες αδυναμιες που ειναι κοινες σε πολλους απο μας.Δεν αποδεχομαι τον εγωισμο,την ελλειψη αυτοκριτικης, την επαρση του"ξερεις ποιος ειμαι εγω"και την καταπατηση της ελευθεριας του αλλου.Ειναι πολλοι αυτοι που το παιξουν θυματα για να προκαλεσουν την προσοχη μας και για να εχουν τα δεκανικια που χρειαζονται.Αλλα η καλυτερη επιλογη νομιζω ειναι να μην τους χαριζομαστε ποτε στο βαθμο που εχουμε το μετρο να αντιληφθουμε την τακτικη τους.Μπορει να γινεσαι σκληρος σε καποιες περιπτωσεις αλλα τουλαχιστον εισαι αληθινος.
@Καλημέρα Ανθή μου,πιστεύω ότι όλα τα προβλήματα προέρχονται στον άνθρωπο από την έλειψη ευθύνης.
όλα προέρχονται από το φόβο.
Η ανάλυψη ευθύνης είναι ελευθερία!
Αλλάζουμε με τα χρόνια και αυτό δεν σταματά μέχρι να φύγουμε από τη ζωή,είναι επίπονο αλλά και τόσο όμορφο!
@Γεια σου Γιάννα μου,αν δεν στραφείς βαθειά μέσα στην ψυχή σου,να παρατηρήσεις και να συνειδητοποιήσεις,αλλαγές δεν κάνεις.Συμφωνώ ότι χρειάζεται να βάλεις κάπου τα όρια και να μην αφήσεις τον άλλον να σε χειρίζεται είναι αληθινό και προστατεύεις και τον εαυτό σου.
@Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας για το ενδιαφέρον και την αγάπη σας!Μακάρι να μπορούσα να σας γνωρίσω όλους!
Εξαιρετικο!
Μόνο να 'ξερες πόσο βαθιά ένιωσα τα λόγια σου...
Να είσαι πάντα καλά - ακόμα και στα δύσκολα!!!
@Να εισαι καλά αγόρι μου σε ευχαριστώ!
@Μια φορά κι έναν τρελό...σε ευχαριστώ πολύ,να είσαι και εσύ καλά και όλα να σου έρχονται εύκολα και γαλήνια!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ:))))
τις περισσότερες φορές Ειρήνη μου χρειάζεται να περάσουμε απ'τα δυσκολα για να επέλθει ίαση είτε σωματική είτε πνευματική..
Καλό μήνα!!
@Γεια σου Σκρουτζάκο!Καλό μήνα,αντίδοτο το γέλιο και η χαρά στους δύσκολους καιρούς.
@Γεια σου Πέλα μου!Καλό μήνα και να έχουμε υγεία κι όλα τα άλλα γίνονται!
Αποτυχημένη συνταγή είναι η θυματοποίηση του εαυτού μας ...
Και βέβαια όπως όλα τα ψέμματα έχει κοντά ποδάρια !!!
Η Αγάπη δε ζητιανεύεται, δεν εκβιάζεται, δεν εξαγοράζεται ...
Η Αγάπη κερδίζεται με αντίδωρο τη δική μας προσφορά αγάπης !!!
ΚΑΛΟ σου ΜΗΝΑ ...
Γεια σου side21!Καλώς ήρθες,καλό μήνα και σε σένα!Σίγουρα η θυματοποίηση είναι ένας ρόλος που χάνεις ακόμα και την ουσία της ζωής.
Δημοσίευση σχολίου