Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Ξανά παιδί για λίγες ώρες!


Χτες ήταν μια πολύ όμορφη μέρα, πιο ωραία κι από την μέρα του Πάσχα.
Είχαμε μαζευτεί τα ξαδέλφια μαζί και κάναμε παρέα από νωρίς το μεσημέρι. Ώσπου μου έρχεται η ιδέα έτσι όπως καθόμασταν να παίξουμε! Να παίξουμε τα ίδια παιχνίδια όπως όταν ήμασταν παιδιά.
Μήλα, αμπάριζα, κορόιδο, ποδόσφαιρο.
Να ξαναζήσουμε λίγες στιγμές από εκείνες της ξεγνοιασιάς, του παιχνιδιού, του γέλιου, της χαράς.
Έ λοιπόν το ξαναέζησα για λίγες ώρες! Βγήκαμε στο δρόμο, πήραμε μια μπάλα και αρχίσαμε να παίζουμε μήλα.
Έπαιξα κι εγώ παρόλο που δεν μπορούσα να τρέξω καθότι είμαι χοντρούλα.
Γίναμε όλοι μικρά παιδιά!
Ξαναζωντάνεψαν οι αναμνήσεις όταν ήμουν μικρή που περίμενα το Σαββατοκύριακο και τα καλοκαίρια για να πάω στο χωριό, να δω τα ξαδέλφια μου και να παίξω μαζί τους, μια και ήμουν ένα παιδί της πόλης, κλεισμένο μέσα σε μια πολυκατοικία.
Δεν έχω φωτογραφίες ή βίντεο από χτες , όμως ακόμα στα αυτιά μου αντηχούν οι φωνές και τα γέλια μας, παρόλο που έφαγα μια τούμπα στο ίσιωμα και απλώθηκα φαρδιά πλατιά στο χώμα!
Στραμπούλιξα το πόδι μου και αναγκάστηκα να σταματήσω να παίζω και να κάνω… την εξέδρα στο γήπεδο.
Η γενιά του ’80 και πάλι στους δρόμους, με λίγα παραπανίσια κιλά, με τσιγαρόβηχα, όμως με την ίδια χαρά και αθωότητα.
Η άλλη μέρα μας βρήκε όλους πιασμένους λες και μας είχαν σπάσει στο ξύλο, με παυσίπονα κι εμένα αραγμένη στον καναπέ γιατί με πονάει το πόδι μου, αλλά η καρδιά μου γεμάτη γιατί ήμουν ο πραγματικός εαυτός μου πέρα από φόβους, πεποιθήσεις,εγωισμούς, προβλήματα, πέρα από τον χρόνο...

Όλοι είμασταν ο εαυτός μας !Το παιδί που έχουμε μέσα μας!

14 σχόλια:

ΑΝΘΗ είπε...

Ειρήνη, Χριστός Ανέστη και Χρόνια πολλά!

Πολύ σημαντικό, καλή μου, να αφήνεις ελεύθερο το παιδί που βρίσκεται μέσα σου!Ανακαλύπτεις ότι η γοητεία του κόσμου είναι υφασμένη στην αθωότητα και την ανεμελιά. Και το υπέροχο είναι ότι κρίνεις με την πείρα της ζωής, έχοντας την παιδικότητα της ηλικίας!
Καλή κι ευλογημένη μέρα!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Πόσο, μα πόσο λυτρωτικό είναι σηκώνουμε έστω και για λίγο το βάρος που σιγά σιγά φόρτωσε ο χρόνος τον εαυτό μας.
Να βρίσκουμε εκείνη την κρυμμένη πόρτα, να την ανοίγουμε και τσουπ μπροστά μας ο σκανταλιάρης μπόμπιρας που κάποτε ήμασταν, να μας χαμογελάει πονηρά....

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Καλημέρα Ανθή χρόνια πολλά!για να αφήσεις ελεύθερο αυτό το παιδί χρειάζεται να πετάξεις πολλά από πάνω σου.Αυτό το παιχνίδι ήταν μια αρχή...

@Καλημέρα μια φορά...και χρόνια πολλά!Όπως το είπες,το βάρος του χρόνου,αλλά και άλλα βάρη που φορτώσαμε στον εαυτό μας και με τον καιρό ξεχάσαμε το παιδί που κρύβουμε μέσα μας.

Φώτης είπε...

Γεια σου, Ειρήνη μου ανέμελη και χαρούμενη!

Εκάνες πολύ καλά!
Μακάρι να μας δινόταν πιο συχνά η ευκαιρία (και φυσικά να ξεπερνούσαμε και τις αναστολές μας) και να παίζαμε σαν τα παιδιά που κάποτε υπήρξαμε!

Εγώ αυτό το κάνω όταν παίζω ποδόσφαιρο στο χωριό με τους παιδικούς φίλους, που συναντιόμαστε Πάσχα και καλοκαίρια.

Περαστικά για το πόδι σου.
Όταν γίνει καλά...όρμα ξανά στις αλάνες!

ANAZHTHΣH είπε...

Τι καλά! Χμ...εκτός από το ποδαράκι,περαστικά.
Το παιχνίδι λευτερώνει.
Φιλιά.

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

@Γεια σου Φώτη,το ευχαριστήθηκα πολύ,ούτε με ένοιαζε που με έβλεπαν,αλλά μόλις χαρώ κάτι κάνω και το χαλάω. Αν δεν είχα χτυπήσει θα το ευχαριστιόμουν ακόμα περισσότερο!

@Γεια σου κοπέλα μου,΄που θα πάει θα το επαναλάβω!

delta είπε...

Πάει το πόδι Ειρήνη ;

Δεν πειράζει. Θα περάσει κι αυτό …

Η ψυχή σου να είναι καλά έχει σημασία.

Εξάλλου είναι ευκαιρία να συνεχίσεις το παιχνίδι. Από ότι είδα «κουτσό» δεν παίξατε καθόλου χθές ! ;))

Χριστός Ανέστη

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Δημήτρη χρόνια πολλά!
Αυτή είναι η ουσία να είμαστε ψυχικά καλά.και πέρασα τόσο όμορφα που δεν με νοιάζει για τον πόνο.
Απλά θέλω να σταματήσω να σαμποτάρω τον εαυτό μου όταν είναι χαρούμενος κι ελεύθερος.

Pure Honesty είπε...

Χρόνια πολλά Ειρήνη μου!!
Πόσες μα πόσες φορές το έχω φανταστεί, πόσες φορές έχω ξαναζωντανέψει αυτές τις γλυκές αναμνήσεις μέσα στο μυαλό μου... Είσαι πολύ τυχερή!! Θελώ κι εγώ να παίξω μήλα και κρυφτό και αμπάριζα και πατητό και κουτσό και όλα αυτά που έζησα σαν παιδι!!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Κέλλυ μου,'ελα μια Κυριακή να παίξουμε παρέα!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

πόσο ευτυχισμένος νοιώθεις όταν ξαναγίνεσαι παιδί!Ολοι μας έχουμε το παιδί μέσα μας αλλά απο τα πολλά προβλήματα το εχουμε αφησει στο βάθος του "σεντουκιού" και δεν το αφήνουμε να αναπνεύσει.
Οσο για το πόδι θα περάσει θα ξεχαστεί και αυτό,να θυμάσαι μόνο την χαρα που ένοιωσες ,την χαρα να ξανα γίνεσαι παιδι.Ενα φιλι και από μένα!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Πέλα μου,χρόνια πολλά!Σου στέλνω τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

Savvina είπε...

Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά.
Με τα φτερά της ψυχής σου πάντα να νοιώθεις μικρό παιδί.
Και άμα σας δοθεί πάλι η ευκαιρία να ξαναπαίξετε.
Να είσαι καλά και να περνάς καλά πάντα.
Καλή σου μέρα.
Πολλά φιλιά.

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Σαββίνα μου και χρόνια πολλά!Νιώθω ότι είμαι ένα μικρό παιδί,έχω ανάγκη από ξενοιασιά,χαρά,ελευθερία...